De visie van Bureau Raats in drie stellingen

1. Circulaire gebiedsontwikkeling betekent verleiden én dwingen

Circulaire gebiedsontwikkeling wil iedereen. Toch lukt het zelden. Vaak staan circulaire ambities prima verwoord in visiedocumenten maar verdwijnen deze gedurende de looptijd van de gebiedsontwikkeling. De strategie om circulaire ambities in gebiedsontwikkeling waar te maken hangt nauw samen met grondbeleid, en de rol die de lokale overheid wil en kan spelen in de gebiedsontwikkeling. De lokale overheid kan veel zelf doen als het gaat om circulaire gebiedsontwikkeling, vaak meer dan zijzelf weet. Er kan gestuurd worden op duurzaamheidsprestaties door partijen te verleiden of te dwingen. Als verleiden niet lukt, is dwingen altijd nog mogelijk. Dwingen betekent ook de mogelijkheid tot het opleggen van eisen boven het wettelijk vastgestelde bouwbesluit. Strategie bepalen ten aanzien van circulaire gebiedsontwikkeling is een van de kernkwaliteiten van Bureau Raats.

2. Versnellen is het voorkomen van vertraging

Opdrachtgevers willen snel tot resultaat komen, en terecht. Gebieds- en vastgoedontwikkeling betekent dat een haalbaar plan moet worden opgeleverd, en dat op basis van een visie de stap gemaakt moet worden naar een project. Het evenwicht tussen 3 elementen is daarbij van cruciaal belang: de haalbaarheid op technisch en financiële vlak, en intern en extern draagvlak. Vaak wordt door de gewenste snelheid één van deze 3 cruciale elementen onvoldoende aandacht gegeven. Met als resultaat vertraging. Hoe je een proces organiseert en aanstuurt om van een visie tot een evenwichtig en haalbaar plan te komen is de expertise van Bureau Raats.

3. Bestuurlijke ambities moeten bijna altijd worden bijgesteld

De stapeling van bestuurlijke eisen kan een gebiedsontwikkeling verlammen. Door vast te houden aan een uiteenlopende set aan eisen: programmatisch, technisch, financieel, stedenbouwkundig en circulair worden de oplossingsmogelijkheden dermate beperkt dat een onhaalbaar plan kan ontstaan. Bureau Raats ziet het als een taak van integraal projectmanagement om een dergelijke beknelling aan de kaak te stellen en bestuurlijk gezien keuzes voor te leggen welke eisen het meest prioriteit zouden moeten krijgen.